Σελίδες

Η ευχόμενη ζωή



Η "Επόμενη ζωή" του Γούντυ Άλλεν (και της Αγγελικής Π.)


"η δεύτερη φορά..."

                         ... και η στερνή μας γνώση




Και να η πρώτη στιγμή του μπλογκ της συνθέασης!
Αφορμή της πρώτης αυτής ανάρτησης είναι  ένα κεφάτο σχόλιο που έλαβα από την φίλη μου Αγγελική. Είναι σχολιασμός για την “επόμενη ζωή της” και συνόδευε προώθηση του γνωστού κείμενου του Γούντυ Άλλεν, περί της δικής του “επόμενης ζωής”.  Με την άδειά της, αναδημοσιεύω και τις δύο "επόμενες ζωές".

Γούντυ  Άλλεν: «Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω ανάποδα: Ξεκινάς από νεκρός. – ‘Έτσι το γλιτώνεις αυτό.Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα. Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος. Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στην δουλειά. Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς την ζωή. Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι‘ατακτούλης’. Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο. Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις. Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι. Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και– Νάτο !!   Τελειώνεις σαν ένας οργασμός..." 

Αγγελική: «Μόλις διάβασα το κείμενο του Γ.Άλλεν γέλασα. Και αμέσως σκέφτηκα: Αυτό θέλω κι εγώ, να ζήσω την ζωή μου ανάποδα - τουλάχιστον τις σχέσεις….Ξεκινώντας από το τι κάνει ο άλλος μετά τον χωρισμό (τα "καλά διαζύγια" είναι ο ορισμός των επιτυχημένων γάμων). Συνεχίζοντας στον ίδιο τον χωρισμό (στον τρόπο που διαλέγει να διαχειριστεί το τέλος). Μετά στο άλυτο πρόβλημα (τι έκανε για να το λύσει). Μετά στην αρχή του προβλήματος (τι έκανε για να το αντιμετωπίσει). Ύστερα στον κορμό της σχέσης (πόσα από τον εαυτό του "έβαλε" στη σχέση). Κατόπιν στη χρυσή εποχή των 10 πρώτων ημερών. Έπειτα στη φλόγα της πρώτης γνωριμίας. Τέλος, ζεις την πρώτη φορά που τον διέκρινες μέσα στο πλήθος... Έ, τότε αλλάζεις δρόμο! Ξέρω ότι είναι υπερβολή και αστείο αυτό που σκέφτηκα, αλλά πόσο καλύτερα θα ήταν αν τα ξέραμε όλα από την αρχή...»




Διαβάζοντας τις δύο επιθυμητές «επόμενες ζωές» γέλασα και εγώ με την σειρά μου. Περισσότερο  όμως στάθηκα στην  σκέψη τηςΑγγελικής. Από όλο το φάσμα της ζωής της διάλεξε σαν πιο επιθυμητό το να ζήσει ανάποδα τις  συντροφικές της σχέσεις.
Όλοι μας θα θέλαμε να είχαμε την στερνή μας γνώση όταν ακριβώς την χρειαζόμαστε, και όλες οι ιστορίες ζωής όταν διαβαστούν ανάποδα εξηγούνται εύκολα. Λες "αυτό συνέβη διότι συνέβη το προηγούμενο", η αλληλουχία γεγονότων φαίνεται λογική και η εξέλιξή τους μοιάζει αναπόφευκτη, είναι αλήθεια όμως;
Η Αγγελική στην τελευταία γραμμή της σκέψης της μας είπε ότι αν μπορούσε να πάει ξανά στην αρχή της συγκεκριμένης σχέσης, απλά δεν θα την ξεκινούσε. Μιλώντας για τις σχέσεις μας, τα γεγονότα τους φαίνονται να εκτυλίσσονται το ένα συνέπεια του άλλου. Ιστορίες ζωής είναι κι αυτές και αν τις δεις από το τέρμα, σου φταίει η αρχή, αυτό έκανε και η Αναστασία. Μια άλλη φίλη είπε κάποτε «οι άντρες θα έπρεπε να είναι σαν τα μπουκάλια της μπύρας, να μπορείς να τα γυρνάς και να βλέπεις την λήξη τους» και μία ακόμα είχε πει «χρειάζομαι συστατικές από τις πρώην του».
Συνηθίζουμε να κοιτάμε τις σχέσεις στις αρχές και στο τέλος τους. Και εκεί να εναποθέτουμε όλη την ευθύνη, σαν να ήταν αυτές μόνο οι κρίσιμες στιγμές. Κι όμως, στην πραγματικότητα στην κάθε μία ξεχωριστή στιγμή της κάθε σχέσης, όσο και αν αυτή διάρκεσε, κάναμε κι από μία ξεχωριστή επιλογή - αναγκαία τότε για εμάς αλλά πιθανά όχι ικανή για την εξέλιξη ή διατήρηση της ίδιας της σχέσης.
Μα και αν επικεντρωθούμε μόνο στην αρχή (το γνωστό «καλά στραβός ήμουν;») πάλι λανθασμένα θα το εκτιμούσαμε εκ των υστέρων. Στις σχέσεις η επιλογή του άλλου δεν είναι τυχαία, σχετίζεται με τα όσα έχουμε ζήσει μέχρι εκείνη την στιγμή. Η "ιστορία μας" καθορίζει ανάγκες στο κάθε μας τώρα. Με αυτή την λογική δεν κάναμε λάθος που τον είχαμε διαλέξει τότε, κάποια ανάγκη ήρθε και κάλυψε η παρουσία του στη ζωή μας. Δυστυχώς όμως σήμερα δεν έχουμε τα μάτια του χθες και αυτό μας κάνει να λησμονούμε τις αιτίες που τότε στα μάτια μας  τον έκαναν την τέλεια επιλογή.
Η επιθυμία της δεύτερης ευκαιρίας σε ότι κάνουμε στη ζωή, αλλά και στις σχέσεις μας με τους άλλους – λόγω στερνής γνώσης, είναι κάτι που όλοι θα θέλαμε. Η ανάγνωση όμως της κάθε ιστορίας με την"στερνή μας γνώση" δεν είναι πάντα βοηθητική - γιατί μας στρέφει σε λάθος κρίσιμα σημεία. Και σε αυτά τα σημεία ενοχοποιούμε συνηθως κάποιες εξωτερικές συνθήκες ή τον άλλον.
Ευτυχώς ή δυστυχώς η ζωή μας δεν διαθέτει undo… ίσως όμως αυτό την κάνει και όμορφη.Τίποτα δεν είναι προβλέψιμο, όλα είναι ανοιχτά, πάντα υπάρχουν επιλογές, και αυτή η σκέψη μειώνει λυτρωτικά κάθε άγχος που σχετίζεται με ελέγχους καθοδήγησης του εκάστοτε τώρα μας. Αυτό ίσχυε και τότε. Σήμερα αναζητώντας με στερνές γνώσεις εναλλακτικές προγνώσεις του εκεί και χθες, το μόνο που καταφέρνουμε με απόλυτη επιτυχία είναι να χάνουμε το εδώ και τώρα. Ας το σκεφτούμε αυτό, πριν και τούτο το σημερινό τώρα μας, φτάσει να γίνει ένα ακόμα δικό μας παρελθόν.


Σταυρούλα Πανοπούλου 12.2010